“Ne ekranin e telefonit u shfaq emri i tij, por une nuk iu pergjigja dot menjehere.
Pata frike.
As nuk di ta shpjegoj c’lloj frike ishte.
Pastaj guxova.
Zeri i tij me kumboi ne veshe, tek me thirri fort emrin.
U dritherova.
Mbeta si e gozhduar nen pushtetin e nje emri trigermesh.
Heshta.
Ai e persedyti: germa e pare… zanore e plote e zbardhur kumbuese, germa e dyte, bashketingellore llastuese me gjuhen qe ngulej e mishte mes qiellzes se tij te lenget, dhe germa e trete serish e njejta zanore, me e plote e bubulluese dhe me e zgjatur se simotra e saj e pare. - sa do te doja te te kisha prane vetes tani, ketu ku jam, - me tha. - jam ne varreza!
“O zot, me ndihmo!” - thashe me vete ne te qindtat e sekondes.
A mund te bertase ashtu nje i vdekur nga varret?
Pastaj u kthjellova.
Perderisa po me flet me zerin e tij, ky nuk eshte ze prej te vdekuri.
Zeri i tij nuk i ngjante harese ne zerin e nje burri, qe dhembshurisht i thote emrin te dashures ne telefon, por ishte pergjerim e lutje, perzier me nje lloj padurimi, per ta thirrur e per ta shkulur njeheresh ate emer nga vetja.
Padurim per te me shkulur mua nga vetja, dhe njekohesisht per te me pasur prane.
E, ku? Aty ne varre.”
Specifikat e Librit: