"Bolero ne vilen e pleqve" roman me autor Fatos Kongoli.
Dy pleq, ne nje vile, dhe nje infermiere qe kujdeset per ta.
Ne aktin e fundit te jetes, pleqte i shkruajne letra njeri-tjetrit, te cilat i zhdukin pa lene gjurme, ndersa infermierja perpiqet me kot t'i shtjere ne dore.
Boten e mbyllur te viles e trazojne kohe me kohe doktori i familjes, njeri qejfli, hokatar dhe i paparashikueshem; djali i pleqve, bos i nje firme te fuqishme ndertimi, me gruan e tij te re e te bukur; vajza e madhe e pleqve, gjyqtare e rrepte; nje femer enigmatike, po aq e bukur, veshur gjithmone me te zeza, etj.
Duke na sjelle me kete liber prozen e tij me te perkryer, Kongoli, permes rrefimit te infermieres, zbulon misteret e saj, dramat e personazheve, me nderlikimet, deshirat e fshehura, ne nje mjedis shpesh te eger, te pameshirshem, ku femra eshte me e pambrojtura.
Nje qasje ndaj ekzistences njerezore, qe nuk e kemi hasur me pare ne letrat shqipe.
"Bolero ne vilen e pleqve" eshte romani i krizes ekzistenciale.
Ne thelbin e tij ndertohet mbi nje kurth te padukshem.
Prania dhe kercenimi i vdekjes per pleqte e viles, ne fakt, eshte kontrapunkti per vdekjen e gjalle te sherbestares se tyre, te karakterit qendror te vepres.
Gjithkush qe hyn e del ne vile me shqetesimin per fatin e pleqve qe jetojne ne nje komoditet dhe luks te plote, as qe e ve re se c'ndodh me vajzen, sikur ajo te jete nje njeri pa te shkuar dhe qe zor ndokush mund t'ia parathote te ardhmen.
Ajo eshte nje qenie kalimtare ne udhen e tyre qe duhet vetem te vere ne levizje mekanizmin qe i mban gjalle te vjetrit, te kujdeset per axhenden, oraret e ilaceve, te te ngrenit, pse jo, te mbaje barometrin e humorit te tyre.
Secili prej tyre ka vetem nje qellim: te behet sa me i dukshem ne kete krize qe ua kercenon identitetin.
Drama ka "lufte te brendshme", elektricitet, gjendje e situata shpeshhere absurde, ka gjetje dhe zgjidhje shpesh befasuese.
Leterkembimi i te moshuarve, kembengulja per te plotesuar zbrazetite dhe pengjet qe koha ua mori, tensioni shpeshhere i shpikur ne kerkim te me shume vemendje, jane mjetet me te cilat autori operon per te arritur tek idete e tij.
Edhe veteperceptimi i personazhit kryesor qysh ne krye te librit si "qenie me nivelin zero te zhvillim mendor", e parathote termetin e ardhshem te jetes se saj, nje nga gjerat me te trishtuara qe do te doje te lexoje per fatin e nje gruaje, qe mbyllet, sic edhe ka nisur, me vetmine e saj para pasqyres dhe refuzimit te vetvetes.
Specifikat e Librit: