Adela eshte shoferja e autobusit te shkolles; cdo dite ajo sfidon pllajen e larte malore duke shoqeruar ne shkolle disa femije qe jetojne ne shtepi te izoluara.
Shtepi qe ngjajne me “fermen e fundit”, ku ajo eshte rritur, e qe nje liqen artificial e ka fshire nga faqja e dheut se bashku me femijerine e saj.
Atehere, Adela ishte nje djale i vogel ose me sakte “nje vajze ne trupin e nje djali”.
Kur u kthye ne qyteze, pas operacionit te saj, askush nuk e njohu.
Njerezit e mirepriten dhe i dhane pune.
Ajo tashme punon si shoferja e autobusit te shkolles, merr e con rreth dhjete femije e adoleshente, disa vellezer e motra, historite e te cileve perzihen me te sajen.
Vajzat e reja qe ajo shoqeron me autobus jane nje pasqyre e dhimbshme: njera ngjason shume me adoleshenten qe Adela do te kishte dashur te ishte, gazmore, sensuale, e dashuruar; nje tjeter eshte nje moter e madhe,shume e kujdesshme ndaj vellait te vogel.
Adela nuk ka qene kurre motra e madhe.
Akseli, vellai i vogel, nuk e kupton.
U bene dhjete vjet qe ai nuk pranon ta takoje e as t'i flase, derisa nje aksident ne pune e detyron te shtrohet ne spital.
Bashke me doren, edhe dicka tjeter brenda tij eshte thyer e dialogu mes tyre nis serish.
Ky roman eshte analizuar edhe nga akademike te ndryshem nderkombetare, qe studiojne perfaqesimet e transgjinoreve ne kulture.
Ai eshte fitues i Cmimit Europian te Letersise (2009), i cmimit Télérama/France Culture, i Cmimit Lavinal te Pranveres se Lexuesve, i Cmimit te Librareve Franceze, i cmimit Marguerite Audoux, i cmimit Rosine Perrier e te tjere.
Specifikat e Librit: