“Une e di pse kendon zogu ne kafaz” (1969), romani i pare autobiografik i Maya Angelou-t, eshte shnderruar tashme ne nje klasik amerikan fort te dashur ne mbare boten.
Eshte nje roman i hareshem dhe i dhembshem, i mistershem dhe i paharrueshem sic eshte vete femijeria.
Ai pershkruan jeten e Margarites (te cilen, i vellai e quan Maj, ose Maja), qe nga mosha trevjecare deri ne shtatembedhjete dhe vuajtjet me te cilat perballet, perdhunimin, braktisjen nga familja, e sidomos racizmin, ne Jugun e Shteteve te Bashkuara te Amerikes.
Majen dhe vellain e saj me te madh, Bejlin, te braktisur nga prinderit, i dergojne per te jetuar me gjyshen e tyre nga babai dhe me xhaxhain ulok, ne Stemps, Arkansas.
Femijet do t’i shoqeroje drama e braktisjes gjate gjithe librit; ata udhetojne vetem dhe u vendosin ne qafe etiketa njesoj si bagazheve.
“Une e di pse kendon zogu ne kafaz” eshte nje histori rritjeje dhe formimi, qe tregon se forca e karakterit dhe dashuria per letersine mund te ndihmojne ne kapercimin e traumave dhe racizmit.
Pergjate librit, ashtu si dhe ne jeten e saj te vertete, Maja shnderrohet nga viktime e racizmit me nje kompleks te theksuar inferioriteti ne nje vajze te re, te vendosur, me dinjitet, e zonja per t’iu kundervene cdolloj paragjykimi.
Maja meson se dashuria per veten, miresia ndaj te tjereve, shpirti i saj i forte dhe leximi i shkrimtareve te medhenj do t’i japin mundesine te jete e lire dhe jo me e roberuar.
Ky roman, poetik dhe i fuqishem, do te preke zemrat dhe do te ndryshoje mendjet per sa kohe qe njerezit do te vazhdojne te lexojne.
Specifikat e Librit: