Përshkrimi:
E shkuara, e sotmja dhe e ardhmja gershetohen dhe rrjedhin lirshem nga njera te tjetra si te ishin ene komunikuese, retrospektiva dhe kujtimet here pas here behen njesh, dhe vete personazhet gjenden ne nje kohe te pakohe.
Boshti i romanit persillet rreth masakres se Paramithise, ku 72 burra, bujare te dyerve me te medha came u thirren nga mitropoliti grek kinse per te vendosur paqen mes paleve, por u prene ne bese dhe u vrane te gjithe ne perroin e Selanit.
Shpirtrat e tyre, te ngecur mes dy botesh, nuk gjejne paqe dhe persillen mbi nje barke ne lume, si Karonti qe shpinte te vdekurit ne Had.
Avduli fantazme kerkon te paralajmeroje jo vetem te birin, ne te ardhmen, por edhe Feritin, ne te shkuaren per mynxyren e madhe qe po gatitet.
Oguret e zeza qe pershkojne koherat duan t’i nxitin njerezit te lene lacke e placke e te ikin, te shpetojne koken.
Armiku kerkon jo vetem kamjen e tyre, por te nderrojne gjuhe e emer, te asimilohen krejtesisht, derisa t’u shuhet fara.
Autori ka ditur te tregoje me mjeshteri jeten e perditshme te fshatit, te ndare vetem teorikisht mes kauresh dhe muhamedanesh, shoqeruar gjithnje me nota humori, te shkaktuara hera-heres nga frika e se rese dhe padituria; ka sjelle dhembjen e dashurise qe leshon shigjeta reale sa ta ben trupin gjak, erosin qe ta humbet mendjen deri ne delire.
Kjo eshte nje perralle nga e kaluara, me djem gjaknxehte e vajza lozonjare, me valle ndjellese e shtjella kumtesh, qe nxijne lulet e lotojne gjak.
Ketu nuk ka prijes te shquar e fjalemedhenj, por ka vetem njerez shpirtmire: qeflinj, sederlinj e beseplote, qe ngulmojne per paqe.
Specifikat e Librit: