Ne 2008, ne moshen 71-vjecare, Lysila vret veten.
Kete do ta zbuloje e bija, Delfina, autorja e ketij libri.
Nje mengjes janari, ajo hyn ne dhomen e saj dhe e gjen te emen shtrire ne shtrat, pa fill jete.
Pyetjes “pse e beri?” nuk mund t’i gjesh pergjigje dhe Delphine de Vigan, prej kohesh shkrimtare e njohur, i ben balle tundimit per t’i kushtuar nje liber.
Por, “nje drite e fshehte qe vjen nga e zeza” e cyt dhe e shtyn te marre penen ne dore, sidoqofte e sigurt qe “me ane te te shkruarit asgje s’mund te zbulosh.
E shumta, te jep mundesine te ngresh pyetje e te rremosh ne kujtese”.
Lysila ishte nje grua e bukur, qe e admironin dhe e donin te gjithe, por qe mbarte brenda vetes nje plage te thelle.
“Dhembja e Lysiles, nenes sone, na ka shoqeruar te dyja, mua dhe time moter, pergjate femijerise, e me pas, ne gjithe jeten tone...
Familja ime personifikon njeheresh, anen me te gjalle dhe te mahnitshme te harese dhe jehonen e pareshtur te te vdekurve, trokitjen e fatkeqesise.
Sot jam e vetedijshme qe ajo pasqyron, ashtu si ne shume familje te tjera, fuqine shkaterruese te Fjales dhe te heshtjes.
Ky liber ndoshta nuk eshte gje tjeter vecse historia e nje kerkimi, i cili mbart ne vetvete gjenezen e tij, percartjet e rrefimit, perpjekjet e pambarimta.
Nje lloj hovi, ndonese ngurrues dhe i manget, nga une te nena ime.”
Ne kete kerkim te jashtezakonshem ne thellesite e kujteses se familjes, aty ku kujtimet me te shndritshme jetojne krah per krah me sekretet me te tmerrshme, shpalosen me force te gjitha jetet tona, mekatet dhe plaget e tyre.
"Asgje s'i kundervihet nates" ka fituar kater cmime te rendesishme (Prix du roman Fnac 2011; Prix Renaudot des lycéens 2011; Prix roman France Télévisions 2011; Grand prix des lectrices de Elle 2012) dhe ka shitur mbi gjysme milion kopje vetem ne France.
Ai eshte perkthyer ne tridhjete vende te botes.
Specifikat e Librit: