Ne laboratorin e tij te shkrimtarit, Kadare rimerr pervoja te provuara ne te kaluaren nga tragjiket greke, e me pas nga Dante e Shekspiri.
Keto pervoja ai do t'i zgjeroje duke kerkuar formulen e nje permase, qe te permblidhte kohen dhe hapesiren.
Keshtu, hapesira e Trojes eshte zhvendosur ne nje qytet shqiptar dhe rrethinat e tij.
Kurse koha, ajo behet e shumefishte.
Ajo nuk rrjedh ne te njejten menyre per ata qe fergellojne ne barkun e kalit te madh, qe ka ngecur perballe qytetit, dhe per ata qe jetojne brenda mureve te qytetit.
E njejta ngjarje ka njekohesisht dy mosha.
Here koha eshte e ndaluar ne nje kamp, here ne tjetrin.
Keshtu, ne kete vrapim kali, ne disa caste, e le pas "Ilionin" dhe ne disa caste i mbetet prapa, ne mos qofte e kunderta, ashtu si planetet qe gjate rrotullimit te tyre, kapercejne njeri-tjetrin dhe nuk levizin me te njejten shpejtesi, por sipas largesise se tyre nga dielli.
Te "Perbindesh" gjendet ndoshta dicka nga imazhet qe reflektojne pasqyrat kohe pas kohe", shkruan Kadare.
Pa vetedije ai ilustron ne kete roman koncepsionin aristotelian te kohes.
Ne mjegullnajen romaneske te shkrimtarit, kjo pune perben vecantine e "Perbindeshit", edhe pse me "Spiritusin" ai do ngjize perseri kohen ne menyre krejt te ndryshme.
Specifikat e librit: