Dranja, emri i vepres eponime persona poetica, nje breshke femer “me nje emer gruaje”, qe eshte gjithashtu “emri i nje vajze te bukur prej vendlindjes se autorit”, eshte nje forme dialektore e emrit Drande, “Trendafile”.
Titulli i vepres duhet te lexohet, pra, si ‘gruaja-breshke’ ose “breshka-trendafile” - nje tekst, “Nje gropez e vogel per nje trendafile”, perpunohet mbi motivin.
Natyra e vepres identifikohet me emrin e llojit letrar qe pason menjehere titullin: “Dranja. Madrigale”.
Nje madrigal eshte nje nenlloj lirik erotik, i shkruar ne vargje dhe ne fillimet e tij i kenduar.
Por madrigalet e vepres Dranja jane shkruar ne proze, e cila eshte, sidoqofte, proze poetike, pikerisht nje lloj i ndermjetem midis poezise dhe prozes.
Si nje rreshqanor, Dranja eshte “frymor i ndermjeme mes sisoreve dhe atyne qe pjellin veze”, duke perfaqesuar keshtu nje stad kalimtar ne evolucionin e jetes se kafsheve - nentitulli shenon: “madrigale mbi fatin e nje frymori te papersosun” (“Madrigale uber das Schicksal eines unvollkommenes Wesen”).
Hibridizmi i heroines, rreshqanore dhe njerezore, i pergjigjet hibridizmit te llojit letrar qe portretizon personazhin (persona).
Per here te pare qe nga Djella (fjala eshte trajta e shquar femerore e emrit ne trajten e pashquar te gjinise mashkullore ‘diell’ dhe i pergjigjet ne gjermanisht ‘die Sonne’), nje emer i pervecem femeror kondenson nje vellim ne nje titull njefjalesh.
Nje kondensim i tille i kuptimit ne nje njesi minimale semantike formulon nje poetike shperthyese.
Specifikat e librit: