Ne nje kohe kur duhet te shqetesohemi vetem per te ardhmen, mund te duket i pazakonte interesimi per marredhenien midis dy mendesive te cilat e kane origjinen ne Lindjen e Mesme qe perpara tri mije vjetesh.
Megjithate, per te kuptuar me mire boten, asgje nuk eshte me aktuale, me e domosdoshme, me urgjente, sesa zbulimi i themeleve te qyteterimit perendimor, aq i adhuruar dhe i urryer njekohesisht.
Keto themele, ne thelb, jane hebraike dhe greke.
Dialogu ndermjet mendimit hebraik dhe atij grek ndertoi nje sistem vlerash, nje utopi shoqerore qe lartesonte individin, lirine per te menduar, per te arsyetuar, per te zbuluar, per te mbledhur dijen dhe per te permiresuar boten materiale.
Prej tij ka filluar mbreterimi i arsyes, qe eshte e pandashme nga liria.
Nese hebrenjte mbeshtesnin te pafundmen dhe shpresen, greket te fundmen dhe arsyen, te dy bashkohen te nje ide e cila ishte themeli i Perendimit.
Sidoqofte, kjo origjine hebraike dhe greke eshte krejtesisht e panjohur: qyteterimi perendimor e pranon origjinen greke, por, pergjithesisht, nuk e permend ate cfare i detyrohet judaizmit dhe ne vend te kesaj, i referohet krishterimit.
Si rezultat, ky liber eshte nje lloj psikanalize e qyteterimit perendimor per te zbuluar dhe per te supozuar te fshehtat e tij, te cilat i paraqesim ne kete liber.
Ne to gjendet kushti per mbijetesen e tij.