DUDAJ - REQUIEM - ANTONIO TABUCCHI

Përshkrimi:

Nje requiem qe eshte nje ndarje lamtumire nga fantazmat e nje gruaje, te nje babai, te nje miku, te nje poeti, te nje shtepie, te nje qyteti.

Ne nje gjendje midis vetedijes dhe pavetedijes, midis pervojes se reales dhe perceptimit te endrres, pa qene fare ne gjendje te shpjegoje si e qysh, te dielen e fundit te nje korriku, nje njeri e sheh veten ne mes te dites ne nje Lisbone te shkrete dhe zharitese.

Ai e di se ka veprime per te kryer – te fundmin sidomos: takimin me nje personazh te famshem dhe te vdekur, i cili, me gjase, ashtu si te gjitha fantazmat, do te vegoje vetem ne mesnate – por nuk e ka fare idene se si do t’i kryeje.

Kesisoj, ai i beson rrjedhes se rastesise, sipas nje logjike qe ndjek asociacionet e lira te pavetedijes.

Dhe i qellon te pershkoje nje udhe qe e nxit t‘i jetoje kujtimet ne aktualitetin e asaj dite, te perserise disa caste themelore te jetes se tij, te orvatet te zhdervilloje nyjat e pazgjidhura ne zanafillen e gjendjes se tij vegullore.

Shajnia, udhetimi, endrra pergjate dymbedhjete oreve gjate te cilave trysen e bymehen kohet e nje jete te tere: e shkuara dhe e tashmja perzihen mes tyre per te shpaluar njera-tjetren, te vdekurit e te gjallet takohen ne te njejtat vende, vendtakimet caktohen ne nje palevizshmeri qe s’ka te beje fare me kohen.

Me kete Requiem, ne trajten e pabotuar te ditarit te nje pervoje te mistershme e urtake, Antonio Tabucchi ka shkruar nje liber qe shfaqet si nderim ndaj Portugalise: thuajse ndaj kujteses se nje vendi qe i perket thellesisht.

Deri ne ate mase sa e ka shkruar ne gjuhen portugeze.

Një rravgim, një shajni, një përshpirtje!