Nese lind ne Afganistan, ne vendin e gabuar dhe ne kohen e gabuar, mund te ndodhe qe, edhe pse je nje femije i gjate sa nje dhi dhe nje nga lojtaret me te mire ne Buzul-bazi, dikush e kerkon jeten tende.
Babai yt ka vdekur duke punuar per nje zoteri te pasur, ngarkesa e kamionit qe ngiste ka humbur dhe ti do te duhej te ishe demshperblimi.
Ja perse, kur trokasin ne dere, vrapon te fshihesh. Por tani po behesh shume i madh per gropen qe nena jote ka hapur prane patateve.
Keshtu, nje dite, ajo te thote se duhet te beni nje udhetim.
Te shoqeron ne Pakistan, te ledhaton floket, te kerkon ti premtosh se do te behesh njeri i mire dhe te le vetem.
Nga ky akt tragjik dashurie e kane zanafillen jeta e parakoshme prej te rrituri e Enaiatollah Akbarit dhe udhetimi i pabesueshem qe do ta shpjere ne Itali duke kaluar nga Irani, Turqia dhe Greqia.
Nje odise qe e vuri ne kontakt me mjerimin dhe fisnikerine e njerezve dhe qe, perpos gjithckaje, nuk arriti tia heqe ironine dhe as tia fshije nga fytyra buzeqeshjen e tij te jashtezakonshme.
Enaiatollahu gjeti me ne fund nje vend ku te ndaloje dhe te kete moshen e tij.
Diten e tetembedhjete pashe disa njerez te ulur
Ishin ulur pergjithmone.