DUDAJ - HANA - ELVIRA DONES

Përshkrimi:

"E keshtu, pra, zoti Doda, ju qenkeni poet."

Pyet bashkudhetari qe per nente ore rresht te fluturimit me avion ka qene ulur perbri Hanes.

Radha e udhetareve qe presin t'i kalojne kontrollit te pasaportave ne aeroportin nderkombetar te Washingtonit i shembellen nje gjarpri te lodhur.

"Jo tamam ashtu," perpiqet te buzeqeshe ajo.

"Por shkruani poezi, me sa kuptova.

E duhet te jene edhe te bukura, ma merr mendja."

"Pika poezise sime, thote ajo ne heshtje.

E zhvendos veshtrimin gjetke.

Nje grua po jep e merr me buzekuqin, burri e sheh me nje neveri te lehte duke rrahur me gishta pasaporten.

Hana e skedon skenen nen zerin burre i cdashuruar, grua qe e genjen mendja, armepushim bashkeshortor ne prag te skadimit.

Pika poezise sime, persedyt gojekycur me veten.

C'dreqin shkova e i thashe qe shkruaja?

Burri vazhdon ta zhbiroje me sy.

Kot e ke, mendon e bezdisur, s'ke per ta kuptuar, truri yt prej mendjendrituri s'mberrin dot deri aty.

Hana shtron me dore kostumin.

Xhaketa i rri e madhe, por jo dhe aq.

Burri s'ia kishte ndare syte me te njejten kureshtje edhe gjate fluturimit."

Lexim të këndshëm!