DUDAJ - GURI I DURIMIT - ATIQ BAHIMI

Përshkrimi:

Ne mitologjine persiane, flitet per nje gur magjik, qe vendoset perpara vetes per te terhequr mbi te fatkeqesite, vuajtjet, dhembjet dhe mjerimet.

Atij i besohen te gjitha te fshehtat e zemres, ato qe nuk mund t’iu thuhen te tjereve.

Dhe guri degjon, i thith te gjitha fjalet si sfungjer, i thith te gjitha sekretet, derisa nje dite pelcet.

Dhe ate dite ndihesh i cliruar.

“Diku ne Afganistan ose gjetke”, ne mes te luftes civile, nje grua kujdeset per burrin e saj, i cili, pasi ka marre nje plumb ne qafe, ndodhet ne gjendje kome.

Ne harmoni me kete hapesire te zhveshur e te zbrazet, Atiq Rahimi shprehet permes fjalish te shkurtra emerore dhe te perseritura.

Ky tregim lexohet me nje fryme, me gjithe njefare merzie ne rritje e qe behet gjithnje e me e padurueshme.

Gjestet mekanike te gruas i lene vendin nje lumi te pashtershem fjalesh.

Nje monolog i gjate, ku guri i durimit merr tiparet e burrit te zhytur ne kome.

Me se fundi, me gjithe bombat dhe bresherite, gruaja arrin ta lere veten te clirohet nga zhgenjimet, ndjenjat dhe sekretet e nje jete te tere.

Me nje shkrim te cliruar nga cdolloj censure, Atiq Rahimi na sjell nje tregim te rende, por prekes, si nje homazh per luften e gruas myslimane perballe integrimit, e cila, e murosur qysh ne lindje ne heshtjen e saj, gjendet e burgosur ne kuptimin e vertete te fjales, si dhe ne kuptimin e figurshem.

Ajo vuan gjithë vuajtjet e botës, në pritje të asgjëje!