Kur dicka mrekullisht tronditese ndodhi ne jeten e Sabrines, u duk sikur dashuria dhe xhelozia per Tomin filluan te therrmoheshin brenda saj.
Psikoterapistja me e mire e Tiranes u mberthye nga euforia.
Askush dhe asgje s’e frenonte dot me.
Tani ajo do t’i zgjidhte klientet nga paria e vendit.
Do ta vinte kryeministrin ne fron e do ta shikonte si perpelitej ne pazotesine e tij per t’i shtypur fantazmat brenda vetes.
Ajo do t’i shnderronte fantazmat e tij ne sklleverit e saj dhe pastaj do te luante me to.
Ndoshta ai do te qante.
Ndoshta do t’i lutej asaj.
Ndoshta truprojat e kryeministrit do ta vrisnin Sabrinen, se ajo kish mesuar sekretet e tij.
Dhe Tomi?
Oh, i mjeri Tom!
Ai nuk do ta linte kurre po ta dinte cfare kishte ndodhur.
Ikja e tij e beri Sabrinen me te hidhur, me sarkastike, me djallezore.
Hakmarrja e saj ndaj Tomit – asgje tjeter vecse perfeksion.
Nuk ka burre ne bote qe do te donte te perjetonte ate qe perjetoi Tomi.