I thjeshte, njerezor dhe larg jetes mondane.
Ky eshte Prusti, i cili zbulohet permes kujtimeve te mikut te tij te femijerise.
“Nje stine me Prustin”, titullohet libri me kujtime nga René Peter.
Nje liber qe hedh drite mbi jeten e panjohur te nje prej shkrimtareve me te medhenj te shek. XX, qe beri epoke me shtatevellimshin “Ne kerkim te kohes se humbur”.
René Peter, mjek, pedagog, historian dhe autor biografish, eshte njohur qe ne femijeri me Marcel Proustin, duke qene se baballaret e tyre u perkisnin elites se mjekeve.
Me vone, ata humben kontaktet, perreth dhjete vjet, kur pas suksesit te shfaqjes “Chiffon” te Peterit, me 1904, Proust i rivendosi kontaktet me te permes Reynaldo Hahn.
Dhe keshtu, pas vdekjes se nenes se tij, ne fillim te veres te 1906, Marcel Proust u zhvendos ne Hotel Des Reservoirs, ne Versaje, nderkohe qe Peter banonte vetem disa hapa me tej, ne Boulevard Du Roi.
Por, me pas jeta i ndau perseri.
Miqesia e Rene Peterit do te jete shume e cmuar ne kete periudhe, cka deshmohet edhe nga leterkembimi mes te dyve.
Eshte e kuptueshme qe miqesia e Peterit eshte e sinqerte dhe e painteres, plot admirim dhe dhembshuri qe nuk jane te shtirura.
Per me shume se pese muaj, permes bisedave te perditshme, dy miqte sillnin kujtime, komentonin kohen e tashme, thurnin plane per te ardhmen.
I shkruar ne vitin 1947, libri eshte nje tutje-tehu mes Prustit te panjohur te vitit 1906 dhe shkrimtarit te nderuar qe do te behej me pas.