A thua, me te vertete e njohim veten, ashtu sic duhet ta njohim dhe sic deshirojme ta njohim, apo jo?
E nese e njohim dhe gjejme prej saj veprime te lavderuara, atehere do te duhej ta falenderojme Allahun xh.sh. per kete miresi dhe te mundohemi ta avancojme dhe ta zhvillojme edhe me shume, derisa te arrijme ne piedestalet e moralit dhe te nderit.
Nese kete nuk e bejme, atehere vetvetiu do te shkojme ne renie, drejt humneres dhe humbjes.
O njeri, njihe veten tende.
Qe nga filozofi i njohur grek Sokrati, dijetaret kane bere thirrje ta njohim veten.
Kjo ka ndodh per arsye se ne jemi ne nje gjendje me se shumti ta injorojme dhe me se paku e njohim veten.
E mosnjohja jone per veten sjell shume pasoja.
Prej me te rrezikshmeve eshte venia e vetes ne vende dhe pozita qe nuk i meritojme.
Tregimi i njohjes se vetes fillon qe nga vegjelia, nga femijeria jone, pasi prinderit apo kujdestaret dhe pergjegjesit tane mundohen te njoftojne me veten tone, duke na zbuluar ate pak e nga pak, apo ne te kunderten, do te na e keqprezentojne dhe keqinterpretojne veten.
Nje gje e tille do te ndikoje ne turbullimin e pamjes reale dhe te njohjes se vetes.