Eshte shume e vertete se nevoja e njerezve per dije eshte me e madhe se nevoja e njerezve per ushqim, atehere kur muslimanet keshtu e kane kuptuar raportin dije-ushqim, kane qene ne krye te popujve.
Por kur u permbysen gjerat dhe muslimanet filluan te mendojne me teper per ngopjen e barkut se sa per dijen, atehere ngelen prapa tjereve dhe ne vend qe t’u ofrojne te tjereve gjera te vlefshme te cilat ata nuk i kane, ata presin prej te tjereve, gjegjesisht jane vene ne rolin e lypesit.
Kjo nuk u ka hije muslimaneve dhe duhet te bejne cmos qe ta ndryshojne kete gjendje.