Ndersa studionte nje artikull mbi kampionatin amerikan te memories, Joshua Foer u ndie po aq dyshues sa c’ishte i intriguar nga deklarata e njerit prej konkurrenteve se edhe nje memorie e zakonshme si ajo e tija, “nese do te perdorej sic duhet”, mund ta fitonte kete kampionat.
Pas nje viti me trajnime, ai u gjend ne finalen e te njejtit kampionat.
Nen mbikeqyrjen e “atleteve mendore”, Foer meson teknika te lashta qe me pare perdoreshin nga Cicero per te fiksuar ne kujtese fjalimet e tij, dhe nga studiuesit mesjetare per te fiksuar libra te tere.
“Magjepses . . . Rrefimi i tij eshte i zgjuar e me humor, dhe ashtu si vepra e Dr. Oliver Sacks, i mbushur me nje humanizem qe e lejon autorin t’i paraqese misteret e trurit brenda nje konteksti me te gjere filozofik dhe kulturor”.