Nuk ka zemer ne te cilen deperton drita e ketij Kur’ani e te mos e ndricoje, nuk ka familje a shoqeri ku deperton dhe qe gjendjen e saj te mos e ndryshoje.
Allahu e beri leximin e Kur’anit ibadet, ushqim te zemres e prehje te shpirtit; e beri ligj dhe kushtetute per njerezimin ne Toke, sqaroi ne kete liber te miren, te drejten e te mbaren, sqaroi ate per te cilen njerezimi ka nevoje dhe vendosi ne te lumturine e kesaj bote dhe te botes tjeter.
Nuk pati e as nuk do te kete deri ne kiamet liber qe lexohet me shume, liber qe studiohet me shume, nga ky liber njeriu nuk ngopet, te gjithe e gjejne veten aty.
Qe nga dita e pare kur filloi te zbrese ne Toke e ta ndricoje kete planet, njerezit filluan te merren me te, me dometheniet e tij, me leximin e tij, me permbajtjen dhe kuptimin e tij.
Dijetaret kurre nuk u ndalen duke shpjeguar ajetet e tij, duke i komentuar ato, madje na lane nje numer shume te madh komentimesh te plota te Kur’anit, te quajtura tefsire.
Duke pasur parasysh rendesine e komentimit te Kur’anit, qe kur u ktheva nga Medina e Ndricuar dhe u emerova imam dhe ligjerues ne Xhamine e Madhe “Sulltan Fatih” ne Prishtine, ia nisa komentimit te Kur’anit duke patur per qellim mbledhjen e xhematit dhe njohjen e tij me mesimet kur’anore nga te cilat dalin apo burojne te gjitha shkencat e tjera, si fikhu, hadithi, historia etj.
Kete pune e kam filluar ne pranvere te vitit 2003 dhe e vazhdoj edhe sot e kesaj e dite, nje here ne jave, cdo te merkure.
Te gjitha ligjeratat e tefsirit i kam te incizuara, madje shumicen edhe te shkruara, kurse kjo eshte surja e pare qe botohet.
E dua tere Kur’anin, por suren Jusuf disi me shume.
Jam kenaqur me komentin e te gjitha sureve qe kam komentuar deri me sot, por me suren Jusuf disi me shume, ndaj per kete arsye e zgjodha qe te jete surja e pare nga Kur’ani te cilen lexuesit do ta kene ne dore, duke premtuar se do te botohen edhe suret e tjera, me emrin e Allahut xh.sh..
Kete liber e kam titulluar Djaloshi me i bukur ne bote ngase personazhi kryesor eshte djaloshi me i bukur qe mban mend njerezimi pas Ademit alejhi selam, nga bukuria e te cilit u mahniten te tere ata qe e pane.
Ky djalosh jo vetem qe ishte i bukur ne pamje, por ishte edhe me i bukur e me i mire ne zemer, me i mire ne sjellje, moral e karakter.
Te ky djalosh nuk gjendet dicka qe nuk eshte e bukur dhe e mire.
Te gjithe ata qe e deshen, perfituan dhe paten dobi prej tij dhe fundi i tyre qe i mire.