E hap kodin e jetes ne vepren e cila titullohet “Rinia”.
Thuhet …jeta fillon vetem atehere…
Shikoj fotografite e rinise.
E shoh te mrekullueshme, vetemohuese, plote entuziazem, elan, kenaqesi, pune, e zhytur ne shkence, e edukuar ne mire sjellje.
Ne fotografine tjeter – ne fotografine e rinise se sotme aktuale, e shoh me fytyre ne shtangim te hidhur, shikim i cili bredh duke kerkuar dic, shoh rini pa rini – vjeshte ne pranvere.
Kerkoj fotografite e meparshme te kesaj rinie, dhe shoh fotografi “te marrezishme”: djelmosha e vajza ne ndonje ritem shurdhues te muzikes bashkekohore, ne transin e zbavitjes, trupleshuar e flokeshprishur, pako cigaresh e pijesh prane tyre.
I shikoj veprimet e tyre dhe pyes:
“A eshte kjo rini?
Ku eshte elani, entuziazmi… ku eshte jeta e kesaj rinie?"